Improwizacja
Teatr improwizowany (Impro) to forma teatru, w którym aktorzy grają spontanicznie, bez scenariusza. Nowoczesna improwizacja miała swój początek w zajęciach prowadzonych przez Violę Spolin i Keitha Johnstone’a. Następnie wyewoluowała szybko stając się niezależną formą sztuki. Polega ona na interakcji aktorów z publicznością. We wszystkich formach improwizacji aktorzy tworzą dialogi i akcję w trakcie występowania.
Impro to też umiejętność reagowania na to, co dzieje się wokół nas. To umiejętność bycia uważnym. To zgoda na spontaniczne działanie, na spontaniczność, na intuicję.
Po warsztatach improwizacji ludzie są bardziej otwarci, uśmiechnięci, naładowani energią. Z jednej strony doświadczają fantastycznej formy rozrywki. Z drugiej jednak odkrywają w sobie kompetencje, z których nie zdawali sobie dotąd sprawy.
Improwizacja zwykle kończy się fantastyczną zabawą i odnalezieniem w sobie dziecka. Pozwala też zwiększyć nasze umiejętności komunikacyjne, nawiązywania relacji. W Impro trzeba dbać o partnera, a nie o siebie.
Warsztaty improwizacji teatralnych niesamowicie integruje. Znamy nawzajem swoje emocje, mowę ciała, grymasy, reakcje na wydarzenia. Możemy być bliżej siebie i rozmawiać na dużo głębszych poziomach.
Wszystko, czego uczymy się na warsztatach, jest do zastosowania w życiu. Prosty przykład: Jeśli nauczę się być uważnym i słuchać innych, to w komunikacji z innymi przestanę wygłaszać jedynie słuszne twierdzenia, będę bardziej zwracał uwagę na drugiego człowieka – a to gwarantuję, że zbudujemy znacznie lepszą relację i polubimy się.
Trzeba też dodać, że każdy z warsztatowiczów zyskuje coś innego. Jedni otwierają się na ludzi i nabierają pewności siebie. Inni odkrywają swe różnego rodzaju talenty.
Część informacji pochodzi z Wikipedia.pl.