Misterium ludowe w ukladzie Leona Schillera
Czesc muzyczna w opracowaniu L. Schillera i
J. Malakiewicza.
Premiera
Luty 1995, Aula Södra Latin Gymnasium w
Sztokholmie
Zmiany w obsadzie Pastoralki w nowym wykonaniu (1996):
Inscenizacja
- Marek Terpilowski
Aranzacja muzyki - Zbigniew Bizon
Wykonanie - Zbigniew i Bartek Bizon, Ania "Bubsan" Godlewska
Dzwiek - Krzysztof Szymanski
Inspicjent - Milena Hajkowska
Sufler - Katarzyna Maserak
Choreografia - Grazyna Piatek
Tanczy zespol "Piastowie" w skladzie:
Swiatlo - Hubert Sokolowski
Charakteryzacja - Magdalena Freeman, Natasza Fifowska
Dekoracje - Ewa Nordin, Hubert Sokolowski, Grzegorz Dansonka
Opracowanie programu - Ewa Bielska
Produkcja - Ewa Nordin
Leon Schiller (1887-1954)
Leon Schiller byl wybitnym
reformatorem sztuki scenicznej, inscenizatorem, "czlowiekiem teatru". W
okresie miedzywojennym wspolpracowal z teatrami w Warszawie (Teatr Polski,
Reduta, Ateneum, Teatr im. Boguslawskiego), w Lodzi i we Lwowie.
Doskonale zorientowany w nowosciach europejskich i tzw "reformie teatru",
zarowno na gruncie europejskim (Craig) jak i rosyjskim (Stanislawski). Usilowal
zastosowac ich nowatorskie metody w teatrze polskim. Nie robil jednak tego
droga nasladownictwa, lecz w sposob tworczy.
Jego dzialalnosc tworcza rozwilala sie w trzech kierunkach. Przede wszystkim
wiec idea poetyckiego "teatru monumentalnego" nawiazujacego do wizji teatralnej
Mickiewicza i Wyspianskiego, a oparta o narodowy repertuar klasyczny.
Po drugie: polityczny, lewicowy teatr polityczny. I po trzecie: teatr muzyczny,
obejmujacy inscenizacje wodewilow, operetek, oper, widowisk staropolskich
i ludowych. Z tego nurtu wywodzi sie wlasnie Pastoralka.
W pozniejszych latach zycia oddawal sie pracy pedagogicznej i pisarskiej.
Lodzka Szkola Filmowa nosi jego imie.
Zdjecia - pismo "Polonia"