Istvan krazy bez celu po pokoju. Zzera go nuda. Babcia opowiada mu stara mordowarska legende o Sonacie Belzebuba. W legendzie tej mlody miejscowy muzyk spotyka samego Belzebuba. Ten obiecuje pomoc mu w stworzeniu utworu, ktory by przewyzszyl wszystko to co dotychczas skomponowano. Babcia porownuje Belzebuba do Baleastadara.
Wkracza podekscytowany baron Sakalyi. Prosi babcie o postawienie mu kabaly. Istvan i Sakalyi szydza z siebie nawzajem. Wbiega podniecona Krysia. Kokietuje to jednego, to drugiego. Konflikt miedzy nimi nasila sie. Istvan wyzywa barona na pojedynek. Babcia stawia kabale. Okazuje sie, ze Sakalyi najblizszej nocy zabije kobiete o plomienistych wlosach, popelni samobojstwo a matka jego odbierze sobie zycie. Zdesperowany baron postanawia popelnic samobojstwo. Istvan wyrywa mu z reki pistolet. Do salonu wchodzi Rio Bamba. Przypomina Istvanowi ich wspolna podroz do Brazylii. Zdradza tez swoje mlodziencze powiazania z babcia Julia. W salonie zapada cichy mordowarski nastroj jak za dawnych dobrych czasow. Istvan pojmuje nagle istote swoich tworczych frustracji. Wchodzi Baleastadar i oznajmja, ze moze on wie jak Istvan ma stworzyc to o czym marzy. Razem z nim wchodzi Hilda, ktora robi baronowi wyrzuty z powodu Krysi. Baleastadar odkrywa swoje wewnetrzne motywy przyjazdu do Mordowaru. Przekonywuje Istvana, ze bez wgledu na to czy jest Belzebubem, czy tez nie, warto sprobowac stworzyc wymarzone dzielo, utwor absolutny, Sonate Belzebuba. Sakalyi stwierdza, ze cos z kabaly musi sie sprawdzic . Zabija Hilde i wybiega. Baleastadar z Istvanem ida szukac piekla w zasypanej sztolni w gorze Czikla.
Baleastadar i Istvan wchodza do piekla. Sa zdziwieni, ze przypomina ono wygladem paryski czy budapesztanski kabaret. W miare uplywu czasu Baleastadar coraz bardziej staje sie Belzebubem. Wkraczaja piekielni lokaje i oddaja sie do jego uslug. Podirytowany tandetnym obliczem piekla, Baleastadar (Belzebub) kaze obciac ogony sobie i lokajom. Lokaje wnosza trupy barona Sakalyi, baronowej i Hildy. Baleastadar wyjasnia Istvanowi, ze jedyna mozliwoscia tworzenia sztuki w naszych podlych czasach jest wyrzeczenie sie wszystkich uczuc i tworzenie przez niszczenie. Istvan nie jest jednak do konca przekonany co do slusznosci swojego postepowania. Postanawia uciec z piekla, ale wywoluje tym wscieklosc Baleastadara, ktory rzuca na niego czar i zmusza do tworzenia. Baleastadar ozywia Hilde i podsuwa ja Istvanowi jako kochanke. Z czasem przychodza do piekla Rio Bamba z babcia i ciotka Istvana oraz Krystyna z De Estrada. Baleastadar zdaje sie w pelni kontrolowac sytuacje, ale wejscie De Estrady wytraca go chwilowo z rownowagi. Ambasador przypomina mu jego zyciowe niepowodzenia. Istvan wreszcie zaczyna slyszec w sobie Sonate. Zanim ja jednak napisze, musi zerwac ostatnie nici laczace go z poprzednim zyciem. Baleastadar powoduje, ze Istvan rani w pojedynku barona i zabija Krystyne. Aby stworzyc w Istvanie poczucie nienasycenia, ktore moze sie przerodzic w wielka sztuke, Baleastadar odbiera mu Hilde. Istvanowi nie pozostaje juz nic oprocz muzyki. Siada przy fortepianie i zaczyna komponowac.
Baronowa, De Estrada i ciotka Istvana prowadza salonowa pogawedke na temat ostatnich wydarzen. Atmosfera przesycona jest arystokratyczna bufonada. Z czasem do rozmowy dolaczaja sie Babcia, Sakalyi, Rio Bamba i Krysia. Czesciowo sparalizowany Sakalyi prosi Krystyne o reke.
Do salonu wchodzi Hilda i ostrzega obecnych przed nadciagajaca katastrofa. Nagle otwiera sie pieklo a w nim ukazuje sie tryumfujacy Baleastadar i nieruchomy Istvan. Sonata Belzebuba zostala stworzona. Baleastadar zabija lokaja baronowej, w ktorym widzi przedstawiciela przyszlej ludzkosci. Hilda uzdrawia barona i prowadzi go do piekla, gdyz tam jedynie wre jeszcze prawdziwe zycie. Doszedlszy tam, porzuca go. Krysia tez chce wejsc do piekla lecz zostaje powstrzymana przez Hilde. Sakalyi zabija Hilde a potem siebie. Baronowa popelnia samobojstwo. De Estrada chce wejsc do piekla, ale zostaje zabity przez Baleastadara. Widzac co sie dzieje cala reszta towarzystwa, oprocz Krystyny, ucieka z salonu.
Krystyna zostaje wpuszczona do piekla, aby pomoc Baleastadarowi w porzadkowaniu nut. Baleastadar gra na probe Sonate. Istvan wybiega i wiesza sie na szelkach na zewnatrz sztolni. Baleastadar stwierdza, ze juz nic demoniczniejszego sie ze sztuki nie wydusi i podczas gdy Mordowarczycy oplakuja Istvana, wyrusza wraz z Krystyna i lokajami piekielnymi na ostatnie wszechswiatowe turnee.